Sihanoukville, Kampot en Phnom Phen

Wake up!! Wake up!! Sihanoukville! Ohja.. We zitten in de heerlijke nachtbus. Het is 07.00 en we zijn aangekomen op de plek van bestemming. Eindelijk! Snel opstaan en weg hier!
We gaan buiten even onze flightbag van B&P afhalen, onze spulletjes op de juist plek doen en bekijken eens even waar we eigenlijk zijn. Twee Wit-Russische die naast ons lagen in de bus willen wel een tuktuk met ons delen, scheelt weer geld! Primaaa. "Where are you going?" "Uhm.. Ja Caresse, waar gaan we ook al weer heen?" In een barretje in Siem Reap heb ik snel nog een stukje papier uit een blad gescheurd met een strandnaam erop: "We're going to Otres Beach!"... In de tuktuk zien we weer hoe de mensen hier leven. Arm, armer, armst. De meeste hebben een klein, zielig huisje wat van bamboe of aluminium platen gemaakt is. Er staat vaak een magere koe voor, een schattige hondje en als je geluk hebt, een paar kippen of een varken. De meeste huisjes staan op hoge, gammele palen voor de vele regen die er valt in het regenseizoen.
We komen aan bij Otres Beach en zien een meisjes staan die ons wijst op het hostel waar ze zelf geslapen heeft, voor $8,00 samen (€3,20 p.p.p.n.). Alleen geen airco en een gezamenlijke badkamer en wc. Nouja.. Dat is geen probleem! Het is een schattige bungalow, direct aan het strand! En dat voor zo weinig geld. We besluiten het naar meteen te doen. Daarna gaan we in een loungestoel zitten en bestellen een ontbijtje. Het is nog lekker vroeg, dus we kunnen heel de dag lekker nog chillen! Ideaal. Dat hebben we wel verdiend na zo'n busrit.
De rest van de dag slapen we wat, kopen wat souvenirs van voorbijkomende verkopertjes en boeken een boottochtje voor morgen. Oooh, en we komen er ook nog even achter dat we eigenlijk op het verkeerde strand zijn terecht gekomen. Verkeerde kant van het blaadje.... Maar ach! Just go with the flow!

De volgende dag gaan we rond 09.15 met een bootje mee. We varen van eilandje naar eilandje, mogen even snorkelen (wat nergens op lijkt als je duiken in Koh Tao gewend bent) en gaan op een onbewoond eiland chillen, foto's maken en bbq-en. Prima daggie om ons weer klaar te stomen voor de stedentrips die we nog gaan krijgen.
Rond 15.30 zijn we terug en is er een taxi geregeld voor naar Kampot, onze volgende bestemming. Voordat we de taxi instappen krijgen we nog even een flinke tropische bui op ons dak! Lekker verfrissend. Onderweg is het alleen wel ijskoud in de taxi met airco. Wat trouwena behoorlijk opvallend is tijdens de rit, is dat de nul-Engelse-woorden-kennende taxichauffeur naar iedere auto, tuktuk, fietser en scooter die hij inhaalt, kei hard gaat toeteren. Bij 3 keer is het nog wel grappig, maar na 50 keer... Echt om agressief van te worden! Irritaaaaant!!
Eenmaal in Kampot aangekomen, zien we weer een beetje iets wat op een stad lijkt. Al zijn de wegen nog zoals bij ons een oprit zeg maar. Vaak gewoon grind of stof/modder met heel veel hobbels. Verharde wegen kennen ze bijna niet. We lopen wat rond en vergelijken wat hostels. Gaat ons echt steeds beter af en we weten precies waar we op moeten letten: airco, stopcontacten, zachte bedden, kluisje, wifi etc. Bij een hostel waar we de prijs prima vinden en de kamer top, besluiten we hem te nemen. We knallen B&P neer, fatsoeneren onszelf en lopen langs de riverside (motherfucker) en gaan lekker eten!

De dag erna hebben we een tripje geboekt. Om 08.20 zitten we weer netjes klaar. Zoals gebruikelijk krijgen we weer niet het beloofde busje. Dit keer is de reden omdat we met zijn 2e zijn en er verder geen andere mensen de trip hebben geboekt. Dus we krijgen een tuktuk. Dat wordt lekker hobbelen:)! Maargoed, we hebben wel een privétour. We gaan eerst naar een zoutfarm. De man van de tuktuk kan moeilijk Engels en hij heeft een glazen oog. We hebben het met hem te doen. Zo sneu als iemand van zijn leeftijd dit als werk heeft om zijn gezin te onderhouden. Dit is waarschijnlijk echt niet zijn droombaan! En hij zal er echt niet veel mee verdienen. Ik heb gelezen dat het gemiddelde inkomen $480 per jaar is. Ongelofelijk dat ze daar mee kunnen rondkomen. Cambodja is daarmee ook éën van de armste landen van de hele wereld, mede door de verschrikkelijke oorlog die pas zo'n 15-20 jaar voorbij is. Het oog van onze tuktuk-man zal waarschijnlijk ook wat te maken hebben met de oorlog. Je ziet veel mensen die ledenmaten missen of op een andere manier gehandicapt zijn door landmijnen of andere geweldsmisdaden van de oorlog. Je ziet ook maar weinig oude mensen, de meeste zijn 'gewoon' vermoord. In en in triest!!
Maar terug naar de zout-farm. Omdat er de dag ervoor een flinke bui is geweest, kunnen we de plantages eigenlijk niet zien. Want ze zijn helemaal ondergelopen! Nou... Fijn! We gaan door met de tuktuk naar de grotten. We gaan door kleine weggetjes waar allemaal 'schattige' boerderijtjes staan. Overal staan vermagerde koeien langs de weg (of ze lopen over de weg). Eenmaal bij de grotten aangekomen, mogen we weer wat trappen klimmen. Er lopen twee hele irritante jongens met ons mee. Als ze maar niet denken dat ze geld krijgen. Ze mogen blij zij dat ze met ons mee mógen lopen.. Hihi! We lopen met ze naar de grotten, maar vinden er niet zo veel aan. We besluiten maar weer snel naar onze tuktuk-man te gaan, op naar het volgende! Dan gaan we naar een peperplantage. De peper uit Kampot schijnt één van de beste van de wereld te zijn. Ik had geen idee hoe dat eigenlijk groeit, maar erg cool om te zien. We krijgen een leuke rondleiding van een Duitser die de boel daar runt.
Daarna rijden we door naar Kep. We hebben nog 45 minuten voordat ons bootje vertrekt naar Rabbit Island. De tuktuk-man stelt voor om even naar de Crab-market te gaan. Leuk! Eenmaal aangekomen kijken we onze ogen uit. Er is hier ook geen toerist te bekennen en ze verkopen hier alleen maar vis vis en vis. Er staan ook ovens waarin ze de krabben aan het garen zijn. En recht voor ons zijn ze de krabben in het water aan het vangen. Verser kan niet. We zijn hier trouwens een enorme attractie. Iedereen kijkt ons aan en er worden zelfs foto's van me genomen. We proeven ook nog een inktvis van de bbq! Vet lekker. Daarna gaan we terug naar de haven en nemen de boot naar Rabbitisland. Daar gaan we lekker lunchen, een duikje nemen en chillen wat.
Op een gegeven moment slaat het weer een beetje om. Er komen wolken en de golven in de zee worden hoger en ruiger. Tegen de tijd dat we weer terug gaan met de boot zijn de golven te hoog aan onze kant van het eiland en moeten we naar de andere kant van het eiland lopen om de boot te nemen. Een gratis jungletocht in onze dagtrip! Maar hmm wel een beetje eng dat de golven blijkbaar zo heftig zijn dat we helemaal naar de andere kant moeten lopen.. Gaat dat wel
goed? Eenmaal in de boot worden de golven nog hoger en hoger. Af en toe doet de stuurman de motor uit om niet te hard tegen de golven in te varen en hij kijkt er behoorlijk benauwd bij. Hallo? Als jij al benauwd wordt... Hoe voelen wij ons dan wel niet? Een stel doet vast hun reddingsvesten aan.. We gaan zo hard heen en weer dat Cress met regelmaat op de schoot van haar buurvrouw ligt. How bizar!! Daarna krijgen we even een bijna-dood-momentje: Er zijn twee zuuuuulke hoge golven, dat ons hart boven onze hersenpannen uitspringt! Het scheelt volgens mij echt een haartje of we waren met ons gammele bootje over boord geslagen! De 20 minuten die volgen duren heeeel lang en we zijn blij als we weer aan land staan! Wat een verschrikkelijk barre tocht was dat! De tuktuk-man brengt ons gelukkig snel weer naar Kampot. En ja hoor... Ook in Kampot zien we Gijs weer zitten. Voor de die-hard blog lezers is een toelichting van Gijs natuurlijk niet nodig. Maar Gijs is de vogel die we voor het eerst ontmoet hebben in Phuket en ons tot nu toe overal is achterna gevlogen. De knappert! We zijn benieuwd of hij onze vluchten naar andere landen ook kan bijhouden..

Ondertussen zijn we naar onze laatste bestemming van Cambodja gereisd: de hoofdstad Phnom Phen. We zaten voor het eerst in een bus die ons ook beloofd was! Of nee... hij was zelfs nog beter dan ons beloofd was: hij was volledig roze! De chauffeur heeft zijn favo muziek aangezet en we kunnen 4,5 uur luisteren en kijken naar de beste en populairste muziek van Cambodja in karaokeversie (lees: kattengejank). Geweldig! Ook deze chauffeur weet zijn toeter heel goed te vinden en heeft geen idee wat een rood stoplicht betekent. Maar we komen weer levend aan.
In Phnom Phen worden we meteen beladen met tuktuk mannen. Maar we lopen eerst een stukje om van de eerste drukte af te zijn. We komen nog het Olympisch stadium tegen en klimmen even naar boven. Gek om te zien in zo'n land.
Goed.. Nu eerst maar op zoek naar ons hostel. We hebben van de week al een hostel geboekt in een wijk die ons het meest geschikt leek en weinig geld kost. Doordat het Kmer New Year is de komende dagen, werd ons aangeraden vast wat te boeken. We besluiten maar een tuktuk te nemen en we dingen hem heel professioneel van $5 naar $2 af! Bam! Gaat ook steeds beter. Het mannetje zet ons netjes voor de deur af. Onze kamer lijkt een beetje op het glazen huis en zit ergens bovenop een gebouw aan de overkant van het guesthouse. Beetje vaag, maar alles wat we nodig hebben.
Nadat we onszelf hebben 'gefatsoeneerd' lopen we de straat op richting de rivier. Ongelofelijk hoeveel vuil hier ligt overal en wat een lucht er overal hangt. We snappen het toch eigenlijk niet helemaal... Oké ze zijn heel arm, maar het is toch niet normaal dat ze alles maar op straat gooien? Ze kunnen toch een verzamelpunt maken? Zo weet je zeker dat de gekste ziekten zich in mum van tijd verspreiden. Maar goed.. wij zullen vast niet de eerste zijn die zo denken. Eenmaal bij de boulevard is het trouwens een wereld van verschil! De boulevard ziet eruit als een luxe badplaats in Spanje met mooie dikke hotels en restaurants. Alles is super schoon en netjes en het ruikt er prima. Zie je.. Ze kunnen het wel! Maar wat een contrast. We lopen ergen een zijstraat in en zien de duidelijk aanwezige sekstoerisme in het eerste beste straatjes. Tientallen bars met jonge meisjes ervoor en vieze oude, blanke mannen die opzoek zijn naar vermaak. Gads! We gaan snel naar een fatsoenlijk restaurantje en gaan daarna op onze rooftop dakterras zitten met gekko's, vleermuizen en muggen om ons heen. Maar we zitten hier dikke dikke prima!

Komende dagen gaan we de killing fields en het Tuol Sleng museum bezoeken die volledig in het teken staan van de Kmer Rouge, de afschuwelijke burgeroorlog. Dat zal wel een behoorlijk indruk gaan maken. We zijn benieuwd...