Bangkok babyyy & Siem Reap

Ondertussen zijn we in part two van onze C&C trip beland! Ditmaal schrijven we deze blog namelijk vanuit ons luie hangmatje, in Siem Reap in Cambodja, genietend van ons verse mango sapje. What a good life! Maar eerst nog even terug naar Thailand. De laatste ochtend in Hua Hin slapen we even een beetje uit, heerlijk! We gaan opzoek naar ontbijt en vervoer naar Bangkok. Al snel zien we een tentje waar ze  bustickets verkopen naar Bangkok. Top! Dat is wat het vrouwtje van het hostel ons ook had verteld. 180 bath per persoon. Dat is ongeveer €4,00. Geen geld! De bus gaat om 13.00. We gaan even snel ontbijten en nog het mooie strand van Hua Hin bekijken. Daarna halen we Backie en Packie op en gaan naar het busje. Precies op tijd! We hebben prima plekken en het is lekker cool. We hoeven nog maar 3 uurtjes naar BK. Onderweg zien we dat het steeds meer grote stad wordt. De wegen worden nóg drukker en de gebouwen worden hoger. Langs de wegen zien we ook al de eerste sloppenwijken! Mensen wonen in vervallen huisjes die zo oud, vies en gammel zijn.. Dat kunnen wij ons in Nederland echt niet voorstellen.
We worden afgezet bij het Victory Monument, midden in BK en meteen één van de drukste  verkeerspunten. Eerst maar even een wc zoeken en dan verder denken. Gelukkig vinden we snel een wc. Wel een gat in de grond natuurlijk, maar nog behoorlijk schoon. Ook dat valt ons gelukkig best mee in Thailand. We hadden de wc's veel erger verwacht. Maar het kan er prima mee door. Goed... Nu maar eens bedenken wat we gaan doen. We hebben verder niks geboekt of op het oog. Daar sta je dan! Met je tassen om je lichaam, 70 graden op je mik, 50.000 auto's, tuktuks, taxi's, scooters, bussen en Thaise mensen om je heen. Het valt ons meteen op dat we ook vrijwel nergens meer Engels zien. Alleen Thais waar écht niks van te maken valt. We lopen wat rond tussen de chaotische drukte en bekijken of we iets zien wat naar Khoa San Road gaat. We hebben het e.a. gelezen en ook van veel mensen gehoord dat dat dé plek is waar je als backpacker heen moet gaan. Goedkoop, centraal en alles is 24/7 open. We besluiten voor de makkelijke weg te gaan en nemen een taxi! Helaas geen roze, waarvan er hier 100e rijden, maar oké. We spreken een prijs af en we worden in de drukte naar Khoa San gebracht. We vinden het helemaal dikke prima. Lekker aircotje, we zien alles super goed en we kunnen even bijkomen van de 'BAM-you're-in-BK- shock'! Na een half uurtje zijn we er. Khoa San is een drukke straat waar ze van alles verkopen. Overal zie je bordjes met hostels/guest house, maar wij besluiten toch om ergens een straat achter deze drukke straat een hostel te vinden. 'S avonds is dit namelijk de partyscene der partyscenes! En de muziek is alleen goed als het op z'n aller aller hardst staat. Aangezien wij niet alleen willen feesten, maar ook willen slapen, lijkt ons de optie van een iets rustiger hostel beter. Een straat achter Khoa San vinden we een hostel: Sweety's Guest House. Prima! We besluiten het te doen en het voor 2 nachten vast te leggen. We zijn wel van plan langer te blijven, maar we willen niet te veel gebonden zijn. Hops, kamer even inruimen (uiteraaard met de airco aan) 
en nog even het bed testen! Even denken.. Lig ik nu op het bed of op de grond? Grrr! Weer zo'n hard bed. En deze is nog 6 x zo erg als de vorige. Naja... So be it. We komen er ook achter dat we maar 1 stopcontact hebben en dat het geel van de muren en het geel van eigenlijk alles in de kamer, eigenlijk geen geel hoort te zijn, maar dat het gewoon vies en vet is! Ieeeh! Maar we vinden het eigenlijk niet zo boeiend. We slapen met ons hoofd altijd op een mooie roze handdoek van onszelf en ik lig zelf altijd onder mijn sjaal, multifunctioneel! En ja, dat het lichtknopje 5mm vet bevat.. Ach! We wassen ons handen wel....
De volgende dag bezoeken we zo'n beetje alle tempels in de omgeving die er zijn en gaan we naar China town. Om een uur of 17h besluiten we naar een rooftop opzoek te gaan. Hoe vet is het om de skyline van Bangkok te zien at night?! Rondlopend in de wijk met de dikke, luxe, maar vooral hoge hotels realiseren we ons ineens dat we echt een camping/backpack outfit aanhebben. Korte broekjes, slippers/sportschoenen. Ahj.. Eigenlijk niet zo handig. Het eerste hoge hotel verwijst ons door naar een ander hotel, omdat ze geen rooftop hebben. Ze noemde het Lebua State Tower Hotel en wees naar een groot, luxe hotel een stukkie verder op. Ze vertelde ons wel nog dat we zo écht niet binnenkwamen. Goed.. We gaan het toch lekker proberen! Eenmaal aangekomen, kunnen we via de garage ingang zo naar binnen lopen. Een paar medewerkers verwijzen ons naar de lift. Oké dat gaat makkelijk. In de lift denken we ineens aan onze stomme jurkjes die we vanmiddag gekocht hebben voor de tempels, maar uiteindelijk toch gewoon te kort bleken. Die komen nu goed van pas. Snel doen we de jurkjes aan en gooien ons haar los. Zo! Dat scheelt in ieder geval iets. We komen aan op de 64e verdieping en vangen een glimp op van de luxe! Een enorm mooie koepel waar tientallen medewerkers klaar staan om gasten te helpen en bedienen. Shit! De eerste medewerker die we tegenkomen wijst ons op de regelementen. Nette schoenen! Alhoewel ze de schoenen van Cress wel goedkeuren, kunnen strandslippers er echt niet mee door! Ze zegt dat we beneden ergens in de winkelstraat anders wel schoenen kunnen kopen. Verder vindt ze het prima hoe we er uit zien. Oooh! Nou, dat valt mee. Het naar boven gaan is sowieso gratis, dus een paar cheap ass schoenen beschouwen we dan maar gewoon als entree. Terug naar beneden dan maar en zoeken naar nieuwe schoenen. We komen uiteindelijk een kraampje tegen waar nette schoenen verkocht worden. En ze kosten nog geen €5,00! Ideaal! We kopen alle twee schoenen met een hak en lekker veel nep diamantjes erop. We knallen nog snel een oogpotlootje en mascaratje op en gaan voor ronde 2. Terug naar het hotel en het nog een keer proberen. Dit keer lukt het wel! Yesss! We worden door het personeel naar buiten geleid. We knijpen elkaar even als we naar buiten lopen maar we houden ons blik maar gewoon zo strak mogelijk.. 'We zijn one of the jetset' hou dat in gedachten! We weten eigenlijk niet goed waar we moeten kijken! Het onvoorstelbaar mooie uitzicht over heel Bangkok, de mega grote trap die ons leidt naar de skybar, alle rijke en belangrijke mensen om ons heen, de band die vanaf een balkon de gasten aan het vermaken is.. of de dure drankjes op de menukaart? Goed.. Eerst even naar de skybar en een paar coole foto's maken. Maar niet te opvallend, want dat kan natuurlijk niet. We proberen even van het uitzicht te genieten, maar voelen ons snel al behoorlijk ongemakkelijk met onze tafelkleden om ons heen, goedkope schoenen en met een camera in onze hand. Ee gaan eerst maar even naar de wc. Alles is luxe, luxer en nog eens luxe! Op zich hebben we het wel gezien nu en als we zo weer gaan, dan hoeven we geen duur drankje te kopen. Oké! We gaan maar. Boven aan de trap vinden we nog een heel rustig plekje waar we zonder al te veel schaamte nog wat foto's kunnen maken. We genieten nog even van het uitzicht en gaan dan weer naar beneden. Als we het hotel uitlopen blijven we nog even in onze rol. Alle medewerkers knikken even netjes zoals ze dat bij alle 'belangrijke en rijke' mensen doen. Als we het hotel uit zijn en het hoekkie om zijn, beginnen we kei hard te lachen! Whaaaa hoe stoer was dit! Doen we gewoon even... We doen snel ons normale kleren weer aan, knallen een knot op ons kop en halen precies de laatste boot! De dagen erna in Bangkok beleven we nog te veel om hier allemaal op te schrijven (lees: drijvende markt, hondjes die op een vieze drukke markt verkocht worden en nog 100 verschillende beesten, Stappen in BK, sprinkhaan eten etc etc.)! Maar oh..... wat een gave stad is Bangkok!!!

Dan op naar part 2, Cambodja! De reis naar Cambodja was, tja hoe zal ik het noemen.. afwisselend. We mochten in het eerste busje niet ontbijten (dat was niet goed  voor de van) nadat we 3 keer hebben moeten bellen of we nog wel werden opgepikt (er was al een uur verstreken), gelukkig genoeg stops om even te kunnen toiletteren, werden vervolgens met Backie en Packie gedropt bij een soort cafeetje waar we ons visum moesten kopen, in een ander busje gezet, over de grens heen gelopen, weer in een andere bus gezet en vervolgens in nog een ander busje gezet die ons binnen 3 uur in Siem Reap heeft gebracht. Er was ons tweemaal een grote bus met airco beloofd, maar hebben er in geen een gezeten. Maar ach, wat wil je voor €4,50 per persoon? Daar kan je bij ons van Geldermalsen naar Houten voor. Maar goed, we zijn veilig aangekomen en dat is het belangrijkste.  In Siem Reap werden we door Pi, een super schattige Cambodiaan die maximaal 1,45 is, naar ons geust house gebracht. Arme mannetje wilde onze backpacks sjouwen, maar daar hebben we maar even een stokje voor gestoken. De kamer was helemaal prima, allebei een eigen tweepersoons bed die niet zo hard is alsof je op de grond ligt. Pi heeft ons nog een en ander uitgelegd,  we hebben hem als private chauffeur geboekt voor onze tour naar Angkor Wat en de flaoting village. Toen maar wat gaan eten op de gezellige barstreet en snel gaan slapen, want bij reizen en vakantie denk je misschien aan relaxen en uitslapen,  maar onze wekker ging om 5.00 uur. We zijn gisterochtend bij de Angkor Wat geweest, heel indrukwekkend! De tempels zijn erg mooi en fascinerend en een erg leuke bijkomst waren alle aapjes die we hebben gezien! Ook een baby, we waren al weggesmolten door de hitte, maar smolten nog eens extra weg bij het zien van dit kleine aapie. 's Middags zijn we naar de floating village geweest, een dorp wat bestaat uit huisjes die drijven op bamboe. Wel bijzonder om te zien! De huizen staan hier overigens op palen, omdat het water in het regenseizoen flink stijgt. Door de buitenwijken rijden is een bizar aanzicht, de huisjes zijn klein, vervallen en ze wonen er met hele gezinnen. Maar toch stralen de mensen rust uit en lijken ze vredig, niet boos over wat ze niet hebben, maar blij met wat ze wel hebben. Er wordt wel veel verkocht aan prulletjes en dit wordt dan ook bijna opgedrongen, je merkt heel goed dat ze hier arm zijn. Een totaal andere wereld dan de delen van Thailand die we hebben gezien. Vanochtend moesten we uitchecken, Backie en Packie achterlatend zijn we naar de bar street gelopen voor een goed ontbijtje. Daarna zijn we langs de winkeltjes gelopen en om de hitte te ontlopen, besloten we onszelf maar te verwennen met een manicure en massage. De massage werd gegeven door een jonge man die meer aandacht voor de tv had en continue zat te gapen (op tv was een of andere foute horror film, erg lachwekkend, heb maar meegekeken) en de manicure was prima tot de nagellak op werd gedaan. Binnen 5 minuten werden er 3 lagen opgesmeerd, waardoor het een stroopbende werd. We hebben er achteraf erg om gelachen. Maar goed, nu liggen we dus te chillen in onze hangmatjes, wachtend op de nachtbus die ons naar Sihanoukville zal brengen. Het duiken, de steden en alle indrukken kosten behoorlijk veel energie.. dus het is weer eens tijd om te gaan chillebillen op een prachtig wit strand met palmboompjes en nieuwe avonturen!