The night bus

Oke, we hadden afgesproken niet iedere dag een blog te plaatsen, maar wat we hebben meegemaakt is zeker blogwaardig. Even terug naar ons gesprek met Pi, die ons uitlegde wat er allemaal te doen was. Bij de vraag of we de boot naar Battambang konden nemen, was het antwoord kort en duidelijk: nee. Het was droogseizoen, wat betekent dat het water te laag staat om deze boottocht te maken. Dat is het leuke aan backpacken, je weet eigenlijk nooit zeker hoe het gaat lopen. Vaak een voordeel omdat als het ergens leuk is je langer blijft. In dit geval lopen we iets mis. Maar goed, wat dan? De plannen werden gewijzigd en we besloten naar Sihanouk Ville te gaan, een bekende plaats aan de kust. Na onze ervaringen in de steden (lees: het missen van een fris zeebriesje) waren we wel weer toe aan witte stranden en helder water om een verfrissende duik in te nemen. Er werd ons aangeraden de nachtbus te nemen, die zou om 8 uur 's avonds vertrekken en rond 8 uur 's ochtends op de bestemming zijn. Het plaatje liet een mooie vipbus zien met airco en het zou eens een overnachting schelen. Perfect! Afijn, we werden 7 uur opgehaald in ons guesthouse en werden naar de bus gebracht. Niet de mooie bus zoals op het plaatje, maar een mooi barrel dat ook wederom geen airco bleek te hebben. Tip: vertrouw nooit wat er toegezegd wordt! Maar we zijn diehard backpackers, dus zijn unmiddels wel wat gewend aan minder luxe. Dwaico! In de bus op zoek naar onze plekken, die al in beslag zijn genomen door een vrouw en haar kind, een hoop gedoe later kunnen we eindelijk gaan liggen. Ja, liggen ja. In de nachtbus heb je geen stoelen, maar een soort slaapbankjes waar je met zijn tweeën kan 'liggen'. Ik ben erg blij dat ik maar een ukkie ben. De bus gaaat uiteindelijk rijden, waarbij ook nog eens blijkt dat we in de bus van 7 uur zitten/liggen.. als dat maar goed gaat! Na een halfuur begint het eerste drama; heeeey buschauffeur, de hele bus moet pissen! Er wordt gelukkig gehoor aangegeven en we stoppen. Eenmaal buiten de bus blijken we gewoon langs de weg zijn gestopt en wordt er van ons verwacht wild te plassen, gelukkig zijn er er aan gewend hier doekjes bij te hebben, omdat ze op bijna geen enkele wc wc-papier hebben (er hangt hier een spuitkraan waarmee ze alles schoonspuiten). Vergezeld door Kermit de kikker zitten we onder een boom en zijn we blij als we weer in de bus zitten . Hopelijk is de volgende stop wel fatsoenlijk... na een tijdje rijden hebben we een bus stop van 20 minuten, fijn! Even fatsoenlijk plassen. Dachten we. Bij de wc aangekomen (ergens achterin op een donker stuk) spotten we gelijk hele zwermen muggen, een hoop ranzigheid en Hans en Grietje de grote oom en tante van kakkerlak Gerrie uit Koh Phi Phi. Een minder aangename kennismaking. Zo snel als we kunnen gaan we de bus weer in, waar we onze film afkijken en besluiten een poging tot slapen te doen. Als je even kijkt naar de omstandigeden, zul je begrijpen dat je een hele makkelijke slaper moet zijn om in deze bus in slaap te kunnen komen. Het ruikt er naar de zaal als ik naar zumba ga en er voor ons een les Xco is gegeven, het trilt net zo erg als de trilplaat in de sportschool of alsof je in een achtbaan omhoog wordt getakeld en je ieder moment de 'val' in de diepte gaat maken. Verharde wegen kennen ze hier niet echt. Dan te bedemken dat je op een 'bedje' van 1,10 bij 1,40 ligt, waar je continue aan vast plakt omdat ze in deze bus niet van een airco hebben gehoord. Na lang draaien en plakken hebben we uiteindelijk toch wat uurtjes kunnen slapen. Bij het busstation aangekomen reizen we met 2 Russische medereizigers met de Tuk Tuk naar Otres Beach, (voorafgaand een flink stuk gelopen om de tuk tuk goedkoper te krijgen, gelukkig was het half 8 en nog niet zo stikheet) the main beach of Sihanoukville. We worden gedropt aan het strand, waar we zojuist een bamboe hutje hebben geboekt. Nu hangen we relaxed in onze strandstoeltjes, muziekje op de achtergrond, voetjes in het zand en wachtend op ons ontbijtje.. it was worth the horrible bustrip!